E-imzalar otomasyonla buluşuyor

Elektronik imza nedir?

Elektronik imzaya giriş

Elektronik imza veya e-imza, bir anlaşmanın, sözleşmenin veya diğer belgenin kabulünü belirten el yazısı imzanın dijital eşdeğeridir. Elektronik imza teknolojisi, kullanıcıların fiziksel bir kağıda imza atmadan belgeleri onaylamalarını veya tasdik etmelerini sağlar.

E-imzalar, birçok ülkede diğer imza türleri kadar yasal olarak bağlayıcıdır. Ayrıca, kağıt belgeleri bir kişiden diğerine iletme zahmetinden kaçınmanızı sağlar. İmzalama sürecine modern bir yaklaşım olarak, e-imzalar artık dünya çapında her türlü belgede kullanılmaktadır.

Elektronik imza türleri

Dijital belgelere imza eklemenin birkaç yolu vardır; el yazısı imzanın taranıp yüklenmesinden özel e-imza yazılımlarının kullanılmasına kadar. Jotform İmza gibi hizmetlerle, kullanıcılar belgeleri güvenli bir şekilde sadece tek bir tıklamayla imzalayabilirler.

Dört temel elektronik imza türü vardır: tıklayarak imza, basit elektronik imzalar (SES'ler), gelişmiş elektronik imzalar (AdES'ler) ve nitelikli elektronik imzalar (QES'ler). Her birinin kendi avantajları ve kullanım durumları vardır, bu nedenle hangi durumlar için en uygun olduklarını bilmek önemlidir.

• Tıklayarak İmza
  Tıklayarak imza, sadece bir düğmeye tıklayarak tamamlanabilen elektronik imzalardır. Genellikle, bir kullanıcı, gelecekte kullanılması için bir yazılım platformu tarafından saklanan bir imza meydana getirir veya platform kullanıcı için bir imza oluşturur. Ardından, kullanıcı bir belgeyi gözden geçirirken, gerekli yerlerde yasal olarak bağlayıcı imzasını eklemek için bir düğmeye tıklayabilir.
• Basit Elektronik İmzalar
  Basit elektronik imzalar (SES'ler), herhangi bir gelişmiş kimlik doğrulama gerektirmediğinden ve bir belgeye yazılan isim veya baş harfler kadar basit olabileceğinden en yaygın kullanılanlardır. İç iş sözleşmelerinden yoklama listelerine ve izin belgelerine kadar her türlü belgede kullanılabilirler.
• Gelişmiş Elektronik İmzalar
  Gelişmiş elektronik imzalar (AdES'ler) ise daha yüksek düzeyde kimlik doğrulama uygular, çünkü genellikle bir denetim izi sağlayabilen e-imza yazılımları aracılığıyla iletilirler. Bu imzalar, bir kişinin kimliğini doğrulamak için benzersiz dijital sertifikalar veren ve saklayan bir sertifika otoritesi (CA) tarafından sertifikalandırılır.
• Nitelikli elektronik imza
  (QES) en güvenli elektronik imza türüdür ve Avrupa Birliği'nin elektronik Kimlik Doğrulama, Kimlik Doğrulama ve Güven Hizmetleri (eIDAS) düzenlemesinde belirtilen gereksinimleri karşılar. Bu tür e-imza, imzalayan kişinin kimliğini dijital bir sertifika aracılığıyla doğrular. Ek bir adım olarak, imzalayan kişinin kimliği yüz yüze — online (video ile) veya şahsen — doğrulanır.

Elektrik imzaların gelişimi

Genel halk son 20 yılda elektronik imzalarla tanışmış olsa da, teknoloji çok daha uzun süredir gelişmektedir. Elektronik imza kavramı ilk olarak 1976 yılında Amerikalı kriptologlar Whitfield Diffie ve Martin Hellman tarafından "New Directions in Cryptography" başlıklı bir araştırma makalesinde tanıtıldı. Bu makale, açık anahtar kriptografisi ve dijital imzalar gibi ileri görüşlü fikirleri sundu. Ardından, 1977 yılında Ronald Rivest, Adi Shamir ve Len Adleman, elektronik bir mesaj yoluyla bir imzayı ileten ilk teknoloji olan RSA algoritması adlı bir kriptosistem icat ettiler.

İlk geniş çapta pazarlanan dijital imza yazılımı 1980'lerin sonunda piyasaya çıktı, ardından 1999'da PDF'lere dijital imzaların ilk kez yerleştirilmesi gerçekleşti. 2000 yılında, ABD Başkanı Bill Clinton, dijital imzaları yasal olarak bağlayıcı hale getiren Elektronik İmza Küresel ve Ulusal Ticarette (E-imza) Yasası'nı yürürlüğe koydu.

2008 yılında, ISO 32000 PDF'yi standart bir elektronik belge formatı haline getirdi ve PDF'lerde dijital imzaların nasıl kullanılabileceğine dair rehberlik sağladı. O zamandan beri, PDF'ler online belgeleri imzalamak için birincil araç haline geldi ve e-imza teknolojisi dünya çapında yaygınlaştı.